W swoim pierwotnym wydaniu gra trafiła na konsolę Nintendo GameCube, w styczniu 2005 roku. Pomimo tego, iż Shinji Mikami zapewniał, że całość pozostanie dla niej ekskluzywna, w tym samym roku trafiła także na Playstation 2. W 2007 roku ukazała się z kolei edycja na konsolę Nintendo Wii, oferująca wsparcie dla unikatowych kontrolerów tego sprzętu - wtedy też całość została przeniesiona na PC. W 2011 opracowany został remaster HD, który trafił na PlayStation Network i Xbox Live. Trzy lata później wydania doczekała się z kolei specjalna edycja „Ultimate HD”, która poprawiła wygląd całości jeszcze bardziej. W 2016 roku przeniosła ona grę na łamy konsol ósmej generacji - PlayStation 4 i Xbox One.
Fabuła gry
Po wybuchu epidemii wirusa T oraz bombardowaniu rządu w Raccoon City w 1998 roku korporacja pod kryptonimem Umbrella została rozwiązana, a jej wszelkie plany związane z wykorzystaniem radiacji - publicznie ujawnione. W tych okolicznościach poznajemy postać Leona S. Kennedy'ego (który został nam przedstawiony już w drugiej części cyklu), który zostaje zwerbowany jako agent federalny, głównie ze względu na swoje doświadczenie związane z walką z bioterroryzmem. Sześć lat później mężczyzna zostaje wysłany do odizolowanej od reszty kraju wioski w Hiszpanii z misją uratowania Ashley - porwanej córki prezydenta Grahama. Pomimo sceptycyzmu, jaki wyrażają eskortujący go w tamto miejsce oficerowie, Leon postanawia ukończyć tę misję sam. Nie będzie łatwo, zwłaszcza, że wioska również została dotknięta wspomnianym wcześniej wirusem - wieśniacy nie będą jednak naszym jedynym zmartwieniem, bowiem i środowisko uległo pewnym mutacjom. W związku z tym Kennedy będzie musiał mieć oczy dookoła głowy.
Mechanika rozgrywki
Pod względem mechaniki rozgrywki gra wprowadza bardzo dużo zmian, w znacznym stopniu odbiegając od założeń survival horrorów, stawiając na dynamiczną akcję. Obserwujemy ją tutaj z perspektywy trzeciej osoby. Poziomy, które zwiedzamy mają charakter liniowy, a wszelkie przedmioty, które zbieramy są wykorzystywane niemal natychmiast po ich zdobyciu. Większą część czasu, jaki spędzimy w grze poświęcamy walce ze zróżnicowanymi przeciwnikami - używamy przy tym nie tylko broni palnej (której użycie zmusza nas do zatrzymywania się, podobnie, jak to miało miejsce w poprzednich częściach cyklu), ale także broni białej i walki wręcz. Główny bohater jest w stanie atakować przeciwników kopnięciem oraz uderzeniem z pięści - dobrze posługuje się też nożem.
Częstym elementem rozgrywki jest eskortowanie postaci niezależnych, a konkretnie - Ashley Graham. Ma ona swój własny pasek życia, ale nie potrafi walczyć. Zazwyczaj czeka, aż poradzimy sobie z rywalami. Warto wspomnieć, że autorzy zdecydowali się na wprowadzenie tak zwanych Quick Time Events (QTE) - w czasie przerywników filmowych musimy zatem wciskać określony przycisk, nawet wielokrotnie (na przykład w celu zmuszenia danej postaci do biegu). Gdy obce postaci nas zranią, jesteśmy w stanie wykorzystać różnego rodzaju przedmioty do przywrócenia naszego życia.
Całość powstała z myślą o rozgrywce dla pojedynczego gracza i nie oferuje możliwości zabawy z przyjacielem.
Warstwa techniczna
Gra w czasie całego procesu deweloperskiego, jak również już po wydaniu (dzięki dodatkowym edycjom specjalnym, o których mowa była we wstępie) była stale ulepszana pod kątem graficznym. W związku z czym jakość warstwy wizualnej zależy od platformy sprzętowej, jak również edycji gry, z którą mamy do czynienia. Całość dba o zachowanie mrocznego klimatu, dlatego też często mamy tu styczność z odcieniami czerni i brązu - znacznie częściej, niż z kontrastowymi barwami. Atmosfera grozy przedstawiana jest również dzięki klimatycznej oprawie muzycznej, starającej się trzymać w napięciu. Również ona wraz z upływem czasu po premierze oryginału była podrasowywana, by sprawdzała się na coraz nowszych platformach sprzętowych, na które trafiała gra.
Paweł „bold” Ryszka
